KIYAM'ET

-Elindeki kâðýtlarý kürsüye yerleþtirdi
kökleþmiþ cümlelerle bozdu suskunluðu...


ýþýðýný kapatýnca gözlerimin,
ke ke lemeye baþladý dilim
kendinden geçti bahaneler
gözlerimle kapaklarýnýn meþrepleri ayrýldý.

Vakit tamam!
"Kaderin adalet vakti,
fýrtýnalý o asýr bitti.
uhrevî hayatlarýný feda edenlerin davasý görülecek.
Firavun’u temsil edenler bir adým ileri
etlerin kemiklerden ayrýlma vakti!" dedi
sura üfledi Ýsrafil...

O korku almadý canýmýzý
sað taraftan baþladý tufan,
Iþýklarý az önce yanan binalar yerle yeksan
yavaþ yavaþ yaklaþýyor dehþetin hýrçýn rüzgârý
binlerce çýðlýk arasýnda
rütbesi kayboluyor insanlýðýn
evin balkonunda kenetlenip bileklerimize
bekliyoruz ölümü
hangi toz bulutunun ardýndan gelecek?
hangi öðrendiðimiz önümüze dikilecek?
"keþke ölebilsek" ölmüyoruz...
dedim ya
o korku bile almýyor canýmýzý
’Secde etsek bir þeye yarar mý’ diye geçirdim içimden

þa’þaalý geçmiþ geçti
yeþilin her tonu
denize güzelliði veren mavi yok oldu
gecenin siyahý düþtü
güneþin rengi kaçtý, mübarek alev topu
en ciddi halini takýndý gökyüzü
görmek istemediðimiz ne varsa yakýnlarda
hayvanat toprak olma çabasýnda


Bir katre su damýtmýyor bulutlar
düþüyor hayrete akýllar
kýyametin dehþetini biliyordu asýrlar öncesi peygamberler
"neden bizi uyarmadýlar?
niçin sustular?" diyemiyor
utanýyorum :(


-Dünyadan usanýp daldýðým kýrkbeþ dakikalýk uykudan
kapý zili sýçrattý hücrelerimi.
(Rab’bim kabir kapýsýndan geri çevirdin ya beni
Ýman kuvveti nasip et...)

cümlemize...



zєץиєp є¢є єяєи
---------------------------
Sosyal Medyada Paylaşın: