SEVMELER

SEVMELER

Buðday taneleri dolup olgunlaþtýðýnda,
Kýrlanðýçlar çoðaldýkca çoðalýrdý,
Baþý yazmalý kýzlar kavun toplar
Üzüm baðlarý da dolup taþardý
Bizim oranýn topraðýnda.

Harman yerinde çýðrýþýrdý kadýnlar.
Yorgun öküzler döven çeker,
Eðer rüzgarýn da gönlü olursa,
Tek tek ayrýlýrdý saplarýndan taneler.

Kýpkýrmýzý, kendiliðinden ortadan ayrýlmýþ
Karpuzun kokusu havayý sarar,
Saman tozuyla karýþmýþ,
Avuç avuç karpuz yerdi çocuklar.

Bað bozumlarý da bir baþka olurdu;
Sepet sepet, sele sele üzümler,
Çiðnenir de çinenir...
Önce þýradan sonra da pekmezden,
Arýlarla içilirdi.

Esas iþ tütündü.
Tütün namustu, herþeydi...
Onun parasýyla okudu,
Adam olan adamlar.

Ýþler azalýnca durur muydu gençler!
Daðda ovada uçurtma uçurur,
Kozak oynarlardý bayramlarda;
Eðlenirlerdi sabahdan akþama...

Bir de yaðmur geliverdi mi!
Telaþa bak!
Yaðdý mý þiddetli yaðardý.
Suyla dolardý sokaklar.
Sular birleþince akarsu gibi olurdu çaylar.
Ne güzel gelirdi uzaktan seslenmeler:
"Çay geldi, çay geldi"

Ýnsaný bir hoþ ederdi
Bizim Nikfer’deki
Sevmeler...

13.11.2015

MCÝO (M. SEMERCÝO)
Sosyal Medyada Paylaşın: