Bir muhabbet kuþu gibi, gel de konup sîneme Anlat bana, sevmek neymiþ, sevdâ neymiþ mahbûbem, Ýnlet sazý mýzrap gibi, gel, dokunup sîneme Dinle gönül tellerimden, ’þeydâ’ neymiþ, mahbûbem...
Sonu yok bir aþk çölünde, çok kavrulduk, çok yandýk, Hicran, hasret, zâlim kader, her mihnete dayandýk. Ne vaz geçtik bu sevdâdan, ne sevmekten usandýk; Görsün âlem, Mecnun neymiþ, Leylâ neymiþ mahbûbem...
Hem zerafet, hem güzellik, hem de iþve desteyle, Gül de, beni, pembe, narin gamzelerle mest eyle. Bir tebessüm, bir bakýþýn, bir de mâsum bûseyle Bir kez daha tattýr bana, ’selvâ’ neymiþ mahbûbem...