Fýsýltýlar geliyor kulaðýma bahçemden Dün akþamdan beri açýk kalmýþ penceremden Bir ses kýrýlgan naif unuttun aþkým diyor Acýlý bir feryat yükselirken hançeremden
Ben de unuttum artýk sensiz mutlu olmayý Sanýrým aðlýyordu bu muydu senin aþkýn Hava bulut buluttu yaðmur da yaðýyordu Oysa yaþam vadediyor Bodrum sabahlarý
Uykudan uyanýnca ilk iþim yazmak oldu Onu ve ona olan bu imkansýz aþkýmý Açýk pencerelerimden oksijen doluyordu Sanýrým aðlýyordu bu mu aþkýn diyordu
Daha dolmadý caným aþkýmýzýn vadesi Bir sürprizim var sana bu yýlbaþý gecesi Kýsa aralýklarla hafiften gelen sesi Piyanoyla çalýnan eski bir þarký gibi
Bir yandan bir gül gibi yavaþ yavaþ açmakta Koca bir gün geçti de þimdi akþam olmakta Hayat kollarýyla sarýyor ahtapot gibi Sorsam derdi nedir denizle bu Martý’larýn
Çýðrýþýp duruyorlar alçaklardan uçarken Sýrtýmý dönüp güzelliklere bedbin lakayt Avare sensin benim mavi Martý’ým diyorum Balýklar bir de martý’lar fikrimi çeliyor
Bu bulutlu sisli gün akþama inceliyor Bak þimdi yaðmur sesi adýný heceliyor Sanýrým aðlýyordu inanmadý sözüme Sanýrým aðlýyordu
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.