Başım taş gibi ağrır
Vardým hana tan vakti yoruldum,
Pissin dedi, hancým da kovuldum,
Gittim suya daldým da kurundum,
Yer verdi, yemek verdi hanýnda.
Kimsin dedi, balkonda gezerken,
Hiç sorma dedim, karþý göçerden,
Gözyaþlarý damlar’ dý, gözümden,
Hancým bana çok kýzdý, görünce.
Baktým ki güneþ vardý, tepemde,
Gitmek bana güç geldi, gözümde,
Hancým dedi gel gitme, bu günde,
Biz dost_ olalým kal da, yanýmda.
Ben derdimi döktüm sarý handa,
Hancým dedi / iç durma, yanýmda,
Sýzdým da þaraptan, gece handa,
Gün doðdu, baþým taþ gibi aðrýr.
.
Mef’ûlü / Mefâîlü / Feûlün
A.Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.