Bu akþam yine, ufka baktým kýyýlardan,
Yine hayalin vardý, göründün ufuklardan,
Yasýn mý vardý, giymiþtin karalardan,
Gördüm de ýslaktý gül yüzün yaþlardan.
Gözlerinde elmas tanesi yaþlar vardý,
Dökülüyordu denize de deniz coþardý,
Balýklar þaþkýn, meltem bakardý,
Sen de bir haller vardý da, gün aðlardý.
Bu akþam, baktým ufka yine kýyýlardan,
Gördüm ki, güneþ saçlarýný okþardý,
Kýskandým da, yapma dedi yaradan,
Kýpkýzýldý tenin, güneþ rengiyle boyardý.
Bu akþam öyle çok baktým ki kýyýlardan,
baktýkça pere, pare ettin sen yüreðimi,
Sana baktým, doya, doya kayalardan,
Sen de bana baktýn da, aðlattýn gözlerimi.
Yosunlu kokun geldi, meltem kucaklamýþ,
Tanýdým sendin, seni sarýp sarmalamýþ,
Beni görmüþsün kendini yollamýþ,
Al götür demiþsin de, meltem dedi bana.
Döktüm o akþam içimi, esen yele ufka,
Sen bilmedin, oysa gönlüm çok yufka,
Bu akþam çok aðlattýn, sana bakarken,
Yakamozlar kim diye sordu beni Hak’ka
A.Yüksel Þanlýer