GÜL

GÜL
Aslýndan habersiz bir yara gibi
Vurdukça kanattým aþk mihrabýný
Ortalýkta bir söz, kimdir sahibi
Okudukça gördüm aþk kitabýný

Derviþe sorulmaz çektiði çile
Yaradan’a verir arz-u halini
Çekmez gönlüm bunca derdi ah ile
Sürdükçe iy’leþtim aþk ilacýný

Kalb-i selim olur âþýk oysaki
Þarap içen âþýk sanar kendini
Gönlüm mecnun, aklým gönlüme saki
Gördükçe sezdim aþkýn meramýný

Bir gül ki gördüðüm aþk bahçesinden
Duyarým ezelden ah u zarýný
Ben sevdayý duydum onun sesinden
Duydukça kazdým aþkýn mezarýný

Çaðlardan beri sönmemiþ bir ateþ
Her âþýk taþýr elbet yarasýný
Kimisinde üçtür kimisinde beþ
Gaibi’yim saldým aþk sýrasýný

Sosyal Medyada Paylaşın: