ADI VARDI: ÖZLEMEK

Birgün gitmiþliðim tutmuþsa þu dünyadan
Bir elveda bile diyemeden...
En acý olan;
En sevdiðimden arta kalan yalnýzlýkla
Gidecek oluþum olacak...
Bir günüm her günümle ziyan
Gideceðim bir gün
Sevgimi aþkýmý hasretimi vuslatýmý
Bu küçük yerde býrakmýþ
Terketmiþ olarak...
Hüznümü yalnýz ve yalnýz
Bazýlarýnca -boþ kutu- olarak
Tanýmlanan bir et parçasýna
Emanet ediyorum..
Eðer söyleyecek bir sözüm yoksa
Bilinsin ki yorgunluðumdandýr.
Ey sevgili! Ben yalnýz
Suretini ve siretini þu kalbime
Isýndýran rabbimin verdiði
Mühlette sana yanacaðým...
Anlamazsan anlayamazlarsa
Beni en rahat olduðum mekanda an.
Kendimden kopmuþluðum...
Nasýl anlatsam;
Gezdiðim gördüðüm gideceðim
Bütün sokaklarýn adý; yalnýzlýk...
Öyle hiçbir þeyim yok ki
Tek varlýðým kelimelerle tarifsiz
Yalnýzlýðým...
Ýnsanlar bir gün omuzlarýna alacaklar
Yerin altýna koymak için...
Bir baþkasýna kendini anlatmak hissi
Benim içime yabancýlýðýmdandýr.
Hani diyorum ya içimin kuþlarý
Göç etmiþ yalnýzlýðýma...
Kýt kanaat yaþlanýyorum
Gençliðim hep beyhude
Bir o kadar da pespaye bir roman...
Yaþamýþým hani öylesine
Yaþamýþ desinler diye
Sevmiþ,nefret etmiþ
Öyle de inatçý ve yorgun...
Þimdi gidebilirim o en sevdiðim
Diyara...
Sosyal Medyada Paylaşın: