Þuna buna deðmiþ insan eli Her dokunuþta kirletmiþ her yeri Her hesabý yaptýðýný sanan insan, Gülümseyerek doðan her günün Mutlu açan þafaklarý kutsayamaz mýydý.
Gerçekten yapamaz mýydý insan Kirlenen ellerinin temizliðini; Her gün yeniden doðan güneþin ve þafaklarýn Bin füsun ile insanlara gülüþünü ve de, Göremez miydi el deðmemiþ temizliðini.
Elbette kovardý aydýnlýðý karartan þeytanlarý Ýsteseydi temiz bir dünya insaný olmayý; Sevgiyi hakim kýlar, gömerdi kamalarý Kendi caný sayardý her insaný ve caný, Karýncayý bile incitmeye kalkmazdý.
Bir düþünse, bir dönüp baksaydý Kimlere kalmýþ bu dünya nimetleri; Yenip içilenler, yaþanan mutluluklar Sevgiyle paylaþýlan tüm dünya nimetleri, Ýþte hepsi o kadar, insana kalan bu kar.
KEMAL POLAT 07.12.2015
kalin ] Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.