Acýsýyla, tatlýsýyla bunca yýllýk anýlar, Gelir bir bulut olur, çöker üstüme üstüme. Bazen, bir de sigaramýn dumanýyla birleþir, Yoðunlaþýr, aðýrlaþýr, gözlerime yaslanýr, Hattâ bazen iki damla yaðmur bile düþürür, Aldýrmam da, hissederim, yanaklarým ýslanýr...
Ne atarým, ne satarým, onlardan vaz geçemem, Yetmiþbeþ yýldýr birikmiþ hazinemdir onlar benim. Annem, babam, çocukluðum, gençliðimden pembe günler, Onlar söyler, ben dinlerim, ben söylerim, onlar dinler..
Bazen, akþam çökerken daðýtýr bulutlarý, Eflâtuna döner de üstümde tüm gökyüzü, Gözlerimde hercai bir menekþe belirir, Menekþe bakýþýnla sen düþersin aklýma Telli turnam, hasretliðim, can pârem! Sen düþersin aklýma, o mahzun yüzün düþer, Silinir, gidiverir bütün düþündüklerim, Yüreðimin âþinasý, tatlý bir hüzün düþer...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.