Merhaba Suna. Biliyor’ musun Suna, Lapa, lapa kar yaðýyor, þu anda dýþarýda. Ve ben yataðýn içinde oturdum. Seni düþünüyorum, bu ayaz gecenin ikinci yarýsýnda Suna. Uykum, yok. Yatýyorum, bir türlü uyuyamýyorum. Bitirmeye çalýþtýðým, þu uzun kýþ gecesinin ikinci yarýsýnda. Suna. Ve! Ayaz desen, ortalýðý kasýp kavuruyor þu anda dýþarýda. Üþüdüm’ de. Kalktým, sobaya birkaç odun attým ýsýnayým diye. Ve sonra, oturdum! Sana ben, bu mektubu yazdým. Suna.
Odunlar yandý, alev aldý. Hatýrlarsýn biraz düþünürsen, sobanýn baþýnda seninle oturduðumuz o geceyi Soba o günkü gibi gürledi, yanmaya baþladý Suna. Ýþte yine o gecede toplandýðýmýz yerde olduðu gibi. Kýpkýrmýzý kýzardý soba. Sonra ben, yataðýmýn içine döndüm oturdum elimde bir kaðýt kalemle. Sana bu, mektubu yazmaya baþladým. Suna! Çünkü þu sersem aklýmda yine, unutamadýðým sen vardýn. Ve! Uykusu kaçmýþ, gözlerimde, Senin bir zaman’ki, o bakýþlarýnla, hayalin vardý týpký o günkü gibi. Çünkü, Suna!
Ben! Unutamadým, senin o, bana üzgün bakýþlarýný. Gözlerin yapma diyordu, o akþam birlikteyken, sanki bana. Ben bunu, anlamamýþtým. Meðer sen Suna, çok ama pek çok haklýymýþsýn. Suna! Ben hayatýmý, zehir etmiþim çekilmez etmiþim kendime Suna. Sanki bilerek, koyvermiþim kendimi, melus kaderimin talimimin ellerine Suna. Anlamamýþým. Anlamamýþým ben senin, bakýþlarýnla bana o söylemek istediðini Suna. Þimdi ben biliyorum, bunun acýsýný çekiyorum. Þimdi ben, Suna. Þu bitmeyen ayaz gecede, seni düþünürken. Arkadaþým Suna.
Neyse Suna! Olan oldu, biten bitti gitti. Beni artýk, boþ ver. Sen nasýlsýn, bir gün otur’ da bana uzun, uzun yaz, her þeyini Suna. Suna... Kaç çocuðun var, mutlu’ musun, memnun’musun hayatýndan sonra eþinden Her þeyini, her þeyini bilmek istiyorum Suna. Bilmek istiyorum Suna. Hoþça kal, seni özlüyorum, ey benim can arkadaþým Suna. Hoþça kal, kendine iyi bak Suna.
04 Kasým 2015-12-04 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.