Kar lapa lapa yaðdý kaðýdýma. Bir titreme hükmetti satýrlarýmýn yerini. Kelimelerim vardý ürperirken donup kaldýlar. Çatýsý kýrýk cümlelerim üþür. Harflerim sarýlýrlar birbirine... Sinsi karlý akþamýn beyaz eþarplý ufkunda Yankýlanýyor þiirlerimin çýðlýklarý. Bulanýk sesi bir çýðda yankýlanýr. Lapa lapa kar yutmuþtur ahenkli kavramlar. Harflerim, Kelimelerim, Cümlelerim Ve Parça parça doðmuþ kaðýdým; Bir kibritçi çocuðun aðlamasýný iþitiyor. Güvercinleri anýmsatarak göçtü karlý topraða.. Kapatýn bütün soluk ýþýklarý. Çýkýnýz gönülsüz evlerinizden. Dýþarýda bulutlar kar tanelerini fýþkýrtýyor yeryüzüne!.. Ve bütün güvercinler bir arada kar eþliðinde, Lapa lapa eriyorlardý derinlere!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kuzey GENÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.