ESİR DÜŞMÜŞKEN AŞK PAZARINDA...

Anlamsýzlýðýn dokunuþunda saklýydý hicret akþamlarý:
Aksaný kayýp bir lehçenin ilk i mgesinde…
Kanýksamam kadar beyhude olsa da,
Addedilenin çok çok ötesinde.
Kimliksiz bir rabýtada gizli, pervasýzlýðýn ümmet bildiði
O telaffuzu imkânsýz ve inkârsýz bir reçetede
Nakþeden bir iklimdi adeta.

Töhmet altýnda bir yýlgý
Belki de savruk, kýrpýk yýldýzlarýn kayýp rotasý.
Adsýz anlamsýzlýðýn perde çektiði,
Nahoþ bir kabullenilmiþken ölüm
Ve zikrettiði her ismin çok ama çok gerisinde.

Kayýp bir gölge kadar demli o yalýtýlmýþlýk;
Ýzbelerde sýðýnak bellediðim metruk bir sancýnýn
En kuytusunda.
Adeta tekil bir alfabe yine o pervasýz yalnýzlýk,
Zinciri kýrmak kadar
Tahakkümperver bir var oluþ…

Anlýk hitabetlerin, sanrý yüklü güdümü
Kadar ayrýk bir betimleme, nazarýnda hicaba
Dönük gökyüzünün hüzne meyletmiþ þafaðýnda
Göz kýrpan üç beþ kýrpýk yýldýz.

Gündönümü, yýldönümü
Belki de seyri döngüye teðet yüz görümü.
Yoksa aþkýn izdüþümü mü de,
Kerameti yýðýlý yürekte.
Hoþnutluðun mucizevî týnýsýnda seðirten
Üç beþ sefil tümce kadar yeknesak,
Sükûtu hayale uðramýþ bir gönlün yüz sürdüðü
O döngüde, kýrýlgan bir zihniyetin muafiyeti.

Kýdemli sancýlarýn hüküm sürdüðü,
Belki de ölüme dönük yüzümün izlek bildiði:
Gýyabýnda iz sürdüðü,
Sokulgan, alabildiðine kýrýlgan
Yine de duraðan zaman zaman.
Mecali yitik, aþký rahmet bilip
Hanidir kýrgýnlýðýný yok sayýp
Ve eþiðinde mahremiyetin, tehir edip de
Devingen ruhun eþkâline yenik düþüp.
Güdümünde garbý yön bilip,
Alabildiðine yüzü mihraba dönük.

Hutbelere sýðdýrdýðým fýsýltýlarýmda yanarken
Bu kor, hele ki esir düþmüþken aþk pazarýna
Kýyama durduðum bir þarkýnýn ilk ve tek hecesi:
Bin bir yenilgiye doyamadan yitip gitti, de ardýmdan.

Gafletin yüksündüðü tek bir i mge saklý idi,
Sadece tek bir i mge:
Nazire etse de adsýz ahkâmlar nispet edercesine
Hayra alamet idi belki de gördüðü her düþ:
Bir serzeniþ, bir beyanat, bir yok oluþ,
Güdümlü bir yalnýzlýk sýradanlýðýn gölgesinde,
Seðirtirken bir heceden diðerine:
Sýðýntý bir kelime olmaktan çok öte:
Aþk sadece aþk dese de tekelinde;
Arzýnda her bir hücresinde gizil tanýklýðý evrenin:
Gýybet yüklü ne çok tahakküm
Ser sefil o heyula var oluþ
Süt liman koca bir ömür
Rüzgârla savrulmuþ çok öncesinde
Hakkaniyet ise razý geldiðim
Son bildiðim hangi kimlikte gizli kim bilir,
Sanrýlarýn gölgesinde bir tezahürat
Vara yoða biçilen deðer kadar manidar.

Ne ruhsuz ne nüktedan,
Ne son verdiðim ne de baþa erdiðim
Belki bir yüklem kayýp bir cümlenin nazarýnda
Kim ise kayýp, sýrnaþýk bir i mge iken
Teðet geçen ömre:
Konuþlandýðým kaçýncý cümle kim bilir,
Bir ömre bedel oysa aþk
Ýçinde saklý olsa da nice tahakküm.


Sosyal Medyada Paylaşın: