Bir tek adýn kaldý Dudaklarýmdan süzülen… Paslý parmaklýklar ardýndaki Acýlar gibi Bir tek adýn kaldý Vurgun yemiþ gönlümün Ufka yelken açmýþ kýyýlarýnda…
Þimdi bende açan Dört mevsim hüzün gülleri Artýk yalancý baharlar bile Uðramaz oldu yanýma Yalnýzlýksa çoktan eriþti Çaresizliðin katran karasýna
Zoraki tebessümlere bürünmüþ Yüreðim Týpký kurulmuþ saatler gibi Her sýçrayarak uyandýðým rüyada Sen varsýn ayrýlýkla beraber Bir de adýn Bir tek adýn kaldý Güvercin beyazý ellerimden Rüzgâra teslim olmayan
Tüm þarkýlar seni anlatmakta Sadece düþte kalan hülyalarýmý Ve umutlarýn çoktan terk ettiði Sahipsiz mýsralarý Yalnýzlýðý anlatmakta Sen olmayýnca Odama doðmayan sabahlarý Bir de…
Kan bürümüþ gözlerimden uzak Çok uzak, sisli bir yol varlýðýn Yapýlan kazalar, çekilen acýlar Her þey senin için olunca Çile de kutsal, aþk da kutsal
Þimdi tamamlanmamýþ bir cümleyim Sözcükler de terk etti, Sersefilim… Hadi nokta koy bana Seni tamamlayarak öleyim Bir su ver önce ellerinle Ýçeyim yudum yudum Huzura ermiþliðin gururuyla Al beni bahçene Ben hiç bahar görmedim
Ve duymuyorsun yine Kulaklarýn Týkanmýþ günlük heveslerle
Þimdi bana hatýra Bir tek adýn kaldý Bir de baktýkça hatýrlayasýn diye Kuruyan papatyalar nihayetinde
Aslý GÜREMEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ağılı papatya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.