OLDUR(A)MADIM
‘... Ben/ki bir kýrýk kadeh olup masalarý gezmiþim,
Ab-ý hayat suyunu tadamadan sevmiþim…’
Sensiz
Geceler…
‘Sokak sokak deðiþtirir siluetini
Sokaklar tekin deðil!
Gece/ler boyu çýðlýk atar
Duy(a)mazsýnýz
Kulaðý saðýr bu þehir/de
Ne yana dönsem-karþýma-felaket çýkar
Saða sapma!
Gözün yaþýyla ýslak kaldýrýmlar
Dönme arkana!
Dost sandýðýn düþman(lar)ýn seni yaralar
Gözün gördüðüne inanma!
Silahlar en çok aydýnlýkta patlar’
Sýktým/da avuçlarýmý köhne düþlere
Sensizliði sen oldur(a)madým…
Ben bir çocuk,
Sen/siz gidince…
Sevme çocuk!
Sevme sen/de ben/im gibi…
Bir düþüverdin mi
Uzatan olmaz elini…
Yosun/lar yaþý sarar
Sen hasreti…
Sýktým/da avuçlarýmý kifayesiz sözlere
Sensizliði sen oldur(a)madým…
Kahramansýz hikâyenin
Sevisiz dipnotlarý
Zaman geldi mi
Eksilecek birer birer
Nasýl biter?
Bil(in)mez…
Sýktým/da avuçlarýmý bitap gecelere
Sensizliði sen oldur(a)madým…
Sen bana can ver(me)din mi?
Ben her baþým yastýða koyduðumda
Özle(me)dim mi?
Bu ay hasreti kaç çeker,
Ne olur eksiltebilsek þu günleri?
Sýktým/da avuçlarýmý yalan gülüþlere
Sensizliði sen oldur(a)madým…
Aslý GÜREMEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.