Açkı(*)
Hatýra Defteri -1
Elinize bir gönye alýp
harita üzerinde, üþenmeden
eni-boyu hassas bir ölçüm yapsanýz..
ülkenin tam ortasýna denk gelen bir yerde
kurulu olduðunu görürdünüz, kentin.
...
ve þiirsellik, ne olsa i mgelerden ziyade
kavramlarla anlatýlýp, sözcüklere en yakýn
illiyetteki s/i mgeleri çaðrýþtýran
dizelerle buluþtuðunda, ozanca olurdu.
///
Mahalle, Türklerin emperyalizme karþý
kazandýklarý son zafere ithaf
Sakarya’dan ismini almýþ,
uzun bir caddeyle devam eder
ve burayla birleþik
kýsa bir sokaða açýlýrdý.
Sokak, bahçe ve çeþme zengini
bir kaç katlý evlerden oluþan.
Selvi, dut ve söðüt aðaçlarýyla kaplý
asude bir mekandý…
Küçük bir iç Türkiye ilçesiydi, kýsaca…
Hayat, o zamanda tekdüze yaþanýr
ve gerçekler, baþýmýzdaki
kavak yelleri kadar havai olurdu.
Velhasýl uçsuz bucaksýz
bozkýr kýraçý bir tabiatýn,
insana verdiði izin kadardý herþey!
Örtü, bu þartlara uyabilmeyi
baþarabilmiþliði kadar yeþildi.
Yazlarý çölde bir vaha,
kýþý ise dondurucu bir kutup
köþesi kadar soðuk olabilirdi…
Bu iklim dengeleri arasýnda yaþayan
yöre insaný, yanmak ve donmak arasý
ortasý yok ifrad ve tefridi bir tutarsýzlýðýn
intibakýna mahkum,
vehimli bir tevekkülle yaþardý.
Bu arada
-Konuyu feci halde daðýttýðýmýzý farkediyorum !…
Daðýnýklýðýmýz i mge idesine takýlmýþ,
yörük turfanýndaki yayýk
ya da sondajcý bir anlaþýlmazlýða batýk
posasý, ayran haliyle geriye kalmýþ
halis bir tereyaðý çýkarýr gibi
sarsýp,
insaný allak bullak eder haldedir.
Nasýl demeli bilemiyorum,
yani þiirsel haybeliðe bir o kadar uzak,
teori ve kavramlarla yazmak iddialý birine de
hiç yakýþmadýðýný, söyleyebiliyorum.
…
- Neyse daha fazla uzatmadan devam ediyorum...
Sokaðý ikiye böler þekilde
dikdörtgen ziyadesi
orantýsýz bir üçgeni andýran
bir avlunun orta yerine dikilmiþ,
diðer evlere meydan okur gibi duran
üç katlý.. sarý boyalý,
betonarme bir binanýn
üst katýnda ikami,
gece ayçasýna duyulan
ve sadece kendine rakip,
iddiasýz bir sevda öyküsüdür.
Sanki onun oradaki ikamiliði
bizim hayat baðýmýzýn idamiliði
denli, kaderimiz halini almýþ gibiydi.
Hani aþkýn meta-zoru karþýsýnda,
sevginin meta-foruna sýðýnmak türü
bir þeydi, anlatmak istediðim.
Yani sevgiye özne olanýn deðil,
bizzat aþkýn kendisinin de
ilham alabileceði kadar
güzel bir bad-ý sarsardý.
...
Abartý hiç kuþkusuz
abartýlaný, þüphe götürmeyecek biçimde
yaþarken öldürmekte demektir.
Ýþte bunu çok iyi bilip
bu sebeb-i mücbirden dolayý
mukiti bir tedirginlikle yazýyor olsakta,
polemikçi þiir görecesiyle söylersek
hani þu bilindik, "muhteþem" lafzýnýn
sevdiðinizi, sevda hiyerarþisinin
neresinde konumlayacaðýmýza dair
harcanmýþ bir çabaya yetersiz kalacaðý kadar
arý duru bir güzelliði vardý.
Geçmiþ bin yýllardan etkilenmeyen,
Merkezi Asya bakiyesi bir kurganda bulunup,
Orhun vadisi "Ötüken yýþ durak”
sanatý inceliðiyle taþa nakþedilmiþ
gücü, ifade kifayetsizlik maðduru
bir "Hiung-nu" yontusu gibiydi.
Ahmet Kutlu Ayyüce.
03.Aralýk. 2015
(*)Açký: Anahtar, edebiyat anlamlý giriþ..
Bir þeyin yüzeyi üzerine, ustalýkla uygulanan parlatma, perdah iþlemi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.