Çýkmýþsýn dam baþýna, sallýyorsun elini...
Ne kadar aksileþtin, inatlarýn kurusun!
Hani hiç tanýmasam, bilmesem evvelini;
Oysa kalbin cam gibi, tertemiz, dupdurusun…
Billahi ilk görüþte, olan aklýmý aldýn...
Nasýl çözdün ki beni, sorularý mý çaldýn?
Suya götürdün beni, her sefer susuz saldýn!
Sen, hiç çözemediðim en karmaþýk sorusun...
Dört yanlýþ bir doðruyu, siler dediler duydum!
Seninle iþim çok zor, nerden de sana uydum?
Senden bir þey istemem, ikramýna da doydum;
Ýnan bana sevdiðim, sen aklýmýn zorusun...
Kesildi birden sesin, gül boynunu kim eðdi?
Yoksa ki, o çenene hýrsýz taþý mý deðdi?
Þimdi iyi anladým, konuþman daha yeðdi…
Sen yinede susma hiç, konuþ, namýn yürüsün!
Kafam öyle karýþýk, sanki kadýn çantasý!
Gözlerim yaþ tutmuyor, bozuk mu ne contasý?
Islanmayým diyorum, açýlmýyor tentesi!
Seninle hayat çok zor, yaradaným korusun...
Kürkçü sevdiði kürkü, yerden yere vururmuþ!
Yel, kaptýðý yapraðý her yöne savururmuþ!
Tek baþýna kalaný, kim olsa devirirmiþ!
Baþka yoldaþým mý var, gönlümün huzurusun...
Ne sitemler etsem de, senden ayrý kalmam zor!
Es kaza bir öksürsen, ben oluyorum mosmor...
Sana olan sevgimi, þu çarpan kalbime sor;
Sen elimin deðneði, gözlerimin nurusun...
Antalya-2015/11
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.