GÖNLÜN HİCRETİ...

Anlýk teamüllerin sarkacýnda yitip giden
Efsunlu, yosun tutmuþ, kimliði kayýp
Peþi sýra gözyaþý döktüðüm, naif bir çiçeðin
Boynu bükük tecellisinde toz konduramadýðým:
Kýrýk bir lehçenin kýrýk bir hecesi yalnýzlýk,
Devingen ruhun telaþýnda saklý o yeknesak hüzün.

Tümden gelen ne varsa, hidayet addedilen
Güne devredip aradan çekilen o iþkence;
Anlamsýzlýðýn kýyýsýnda hepten karýþtým toza dumana,
Yoksun iken yüzüne suyuna hürmeten,
Girizgâhýnda demlensem de sona eremediðim,
Son bilip de baþýný göremediðim:
Ne çok i mge yalýtýlmýþlýðýma nazire edercesine,
Bir kum zerresi adeta, azat edildiðim ölümün pençesi.

Tefekkürü yüreðin tecellisi,
Safran sarýsý o ölgün gece belki de,
Olmazýn oluru bir bileþke:
Hüzün ve sevgi,
Her yâd ettiðimde geçen ömrü
Ruhuma pelesenk olmuþ bariz bir öfke,
Hâþâ, ne isyan ne yalan,
Gýyabýmda karþý koyamadýðým ne çok terennüm,
Hükümranlýðýnda dünyevi nimetlerin
Geri durduðum ne çok insan;
Varsýl hâkimiyetlerinin tek göstergesi,
Devindikleri anlýk tahakkümleri
Saymýþçasýna bir ganimet.

An’dan uzak, olasý bir istikamet adeta,
Hýrpani yoksunluklar mademki hüznün mezesi,
Kýrptýðým yýldýzlara yükledim ölgün düþleri,
Olur da yaðar baþýma Yaradan’ýn rahmeti:
Az ötede, bir baþýma,
Görmez gözleri hayat neferlerinin.

Ýmgelerin tezahüründe yanýlsamadýðým gün gibi aþikâr:
Kýble bildiðim bulutlara sýðdýrdýðým günü birlik kederler,
Yaftalanan mizaçlarýn yankýsýnda çalkalandýkça
Hükümranlýðýnda hele ki bir kez meyletmiþken
Aslýna rücu ettiðin her misal,
Gönül gözüne pelesenk olmuþ.
Tek bir izlekte saklý bilip bilmediðim
O vakur dokunuþu teamül ettiðim.

Bir nebze de olsa yitirmeye dayanamadýðým,
Öbek öbek siluetler karanlýkta gölgem olmuþ
Nazarýnda yitip gitmelerin,
Varsýl bir ikametgâh belki de o soðuk mezar:
Ansýzýn sýzan ruhun telaþý,
Varlýk bildiðim sevdanýn inkârý:
Hele ki dost bilip sakýndým mý gözümden,
Kula kulluk yapandan korkmalý
Fýtratýnda onca zulüm biriktiren.

Anlýk hezeyanlar ve canhýraþ kelamlar
Sýrýtan boydan boya,
Ellerinle yýktýðýn mabedim
Bir yaným eksik görmez misin,
Saklý kýldýðým gizemin en derininde gömülü
Ufacýk bir yürek iken
Sýðdýrdýðým ne varsa haddinden fazla engin.

Revnak düþlerin kamberli yalnýzlýðýna hürmeten,
Defolu ne çok yanýlsama belli ki boyutsuzluðumun
Girdabýnda zamana yenik düþen:
Sivri ökçeli ve öfkeli kalabalýðýn tezahürü iken
Nefret güdümlü nice tümce,
Ansýzýn sýzan o boþluktan
Gönül koyduðum cafcaflý aþklarýn kýrýk mizacý.
Devingen ve ötelenmiþ rahvan hanidir demli
Sýfat yüklü karmaþalarda yürekten taþan.

An’ý kýymete bindiren bir dost dokunuþunda,
Yüreði dolduran heyecan deðil mi aþk’ýn týnýsý.
Hadi susma ve söyle o tekerlemeyi.
Mýzýkçýlýk yaptýðým dünkü çocukluðumun kývancý iken
Sarmalýnda gömsem de dünleri,
Hanidir susadýðým ve her nasýlsa susmadýðým,
Gönlün hicreti bir kez meyletmiþ iken dibine gölgelerin.

Nükseden sefil bir týný, aþk iken hasret yüklü,
Görkemli bir yalnýzlýk benimki
Her yeni gün nöbete durduðum.
Çaldýðým çýrptýðým sevi dili, gömülü üzünçlerin
Rest çektiði o kýrýk niyazý.

Yâd ettiðim dünlerin yarenlik bildiði,
Sýrça köþkümün son ahalisi, hanidir
Yol bilip de kaybolduðum.
Yoksun kýlýndýðým gönülsüz i mgelerin tezahürü kadar
Ateþ saçan gözlerimin derininde gizli bir boþluk belki de
Mütemadiyen gömüldüðüm ve görünmezliðimin nezdinde.

Sýrra kadem bastýn basalý,
Yine de yeniden deyip, köþe bucak seni aradýðým:
Tecellisi belli ki þu kararsýz yalvarýþlarýn
Ardýna yýðýp da gözümden sakýndýðým,
Kim bilir kaçýncý yenilgi, ömre rest çekip
Bir adým geriden seyrettiðim kýyýsý yine de
Devingen ruhun esrikli mizacý.




Sosyal Medyada Paylaşın: