Davet

Kan aðlarken içimiz, gülebiliyorsak eðer;
Gitmiyorsa gözlerimizden,kýrmýzýya hasret.
Hâlâ eðilmiyorsa baþýmýz,en keskin kýlýca;
Ve hepbir aðýzdan söyleniyorsa türkülerimiz.

Nasýl elveda diyebiliyoruz, nasýl?
Nasýl da; koynuna giriyoruz gecenin?
Nasýl da; tef çalýp oynatýyorlar zamaný,
Nasýl; hoyrat eller dolaþýr þafaklarýmýzda?

Birþeyler var çocuklar, birþeyler.
Daha sözümüzün bitmediði bir yer.
Dün,bugüne artýkmýþ.Ne çýkar?
Bizim, sabaha çýkmaya inadýmýz var.

Haydi! Kuþan kavganýn cesaretini.
Batýr, çelik suyuna korkularýný.
Büýütüp, yüreðindeki uyuyan ateþi;
Taþý, ülkemin güzel yarýnlarýna.

Tekin YEÞÝLKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: