TILSIM...

Eskiden insanoðlu maviyi görmemiþken...
Denize kabuðu varmýþ... týlsýmýn.
Þeytan’ mý ademoðlu’ mu bilinmez, bozmuþ týlsýmý...
Deniz utanmýþ kabuk kýrýlmýþ...
Daðýlmýþ binlerce milyonlarca sayýlmayan sayýlarca...
Kimi çöllere düþmüþ, bedevilere yol çizmiþ... iþaret
Kimi dað doruklarýnda çobanlar bulmuþ, keçi boynuna... çýngýrak.
Kimi ovalarda mezar kazarken çýkmýþ... þeytanok.
Akarsu kenarýnda sahil boyunda... ama týlsým.
Bilgeler ak sakallý kel kafalý, her þeyi bilenler, týlsýmý bilememiþler...
Kimi insanýn içindedir demiþ, kimi tanrýnýn gözyaþý...
Kimi þeytanýn ateþi, lakin denizin leþi... týlsým.
Rivayete göre topal dedeler kör nineler tek inananlar...
Çocuklara anlatýrlarmýþ, ala gözlü ali gözlü bir genç bilmiþ... týlsýmý
Denizi hiç görmemiþ gözleri deniz olmuþ...
Avucundaki deniz kabuðu korkutmuþ, titremiþ týlsým....
Ne tanrýnýn buyruðu ne þeytanýn oyunu...
Denizin kendisi...
Çocuk daha çocuk mavi ise bakire...
Çocuk anlamýþ ama týlsým anlatýlmazmýþ...
Çocuk çýldýrmýþ...
Deniz uzak tanrý var...
Anne ölü...
Baba kör...
Gör ademoðlu gör...
Denizin kabuðu pullarýn da...
Ey çocuk,gözleri çivi gözlü gözü ruh beþeri kýlan ademin, derinliktir…
Bayaðýlaþan bilemez ölmeyi, yerinde durmaktýr erdemin, her insan bir aynadýr,...
Yeniden doðmaktýr ki her doðum bir þehvettir...
Bütün sýrlarý açmalý...
Anlatmalý...
Týlsým kýrýlmalý...
Taþýyamaz bir yürek daha fazla...
Çocuðun aklýna lanet gelmiþ..
Bildiði en büyük lanet...
Þahmeranýn laneti...
Vücudu pullanmýþ,aðlamýþ ama kimse anlamamýþ...
Nice masallar dinletilmiþ ama þahmeran masallarý gibi deðil...
En büyük özüdür...
Kükremiþ,hain lanetleri çökmüþ üstüne...
Cihanýn en büyük yalaný çýnlamýþ kulaðýna...
Sadece gülümsemiþ,zaman ve mekan anlamsýzlaþýnca,kaybolur yaratýklar...
Zavallýcýklar,iyiliði avucuna saklarmýþ...
Mistik söylemler kaplamýþken her yaný...
Týlsým kývýlcýmmýþ...
Et ve kanýn olmadýðý gibi,dünya yaratýlmýþ...
Muta , Mevlana diz çökmüþ...
Bütün insanlýk baðdaþ kurmuþ,çocuk gülmüþ....
Sosyal Medyada Paylaşın: