KADİM DUYGULAR...
Yüreðimdeki sýrlarla yüklü kadim daðlarý,aðýzlarý köpüklü nehirleri anlattýn hemen hemen hergün.
Her düþmanlýk yankýsýný çabuk unutup,barýþý ise sönük bir yýldýz gibi býrakmadýn ufkumun ötesinde.
Tüm rivayetler seni anlattý bana.
Kendime , neden sevdiðim renkler hep kana benzer diye sorular sordum ?
Ýnsaný ayakta tutan bakýþlarýn, hayatý aydýnlatan ezgilerin aðlattý beni ?
Gülüþlerinle kutuplar renklendi. Sevgin,dað baþlarýnda gizli açan bir kardelen oldu. Uzat ellerini, konuþ benimle , demek geldi içimden…
Dýþarýda nasýl da kar yaðýyor du sürgün ömrüme…
Hayyam’ýn dizelerindeki yitik aþklarý, Siyabend û Xecê’yi anlatmak istiyordum sana.
Bulutlarýn ötesinde o kadim yurttan geldiðini gördüm…
O yurt ki parçalanmýþ bir bedendi.
Þimdi sýrtýnda kurumaz kanlý bir gömlek.(kalp) Anýlarýnda dem çekiyorum, ýþýk ve karanlýklar arasýnda düþer kalkarým.
Neden hep tarihin kanlý yüzü dönük yüzüme?
Yoksa ben mi dönmeliyim tarihin aydýnlýk yüzüne? ayýn þavký vuracak elbet bir gün o hüzünlü yüzüme.
Acýlarý kanýksayan yüreðimin karanlýk sesleri, gecelerin sabahlarý nasýlda soluduðunu anlatýyordu.
O daðlarýn þarkýsýný ateþin diliyle, sabrýn ve inancýn ezgisiyle anlatýyordu.
“Yazýtlar Tapýnaðý”ýn da bir günahkar oldum bu aþk ve sevgi uðruna…
Ve zamanda geriye dönenlerden oldum kan ter içinde ikimiz diye düþünürken.
Kutuplarýn gizinde özgürlüðe dair ne umutlar beslerken Telaþlý bir hayat düþtü dilsiz ve soðuk geceme ve adý konmamýþ tarihime.
Gökkuþaðý renkler ne zaman siner daðlarýma?
Uzayýp giden patikalar sana neleri hatýrlatýr?
ALMOZÝN daðlarýnda gezerken HÜZÜN vadisinde bir mülteci yüreði aðlýyordu, Midyat’ta yaðmur yaðýyordu Meryem Ana hüznünde.
Tutuþurken o antik kent gözlerim de bir ezgi olurdu Rahibe Teresa dilinde.
Yýldýzlara gömülen ölüleri,yaþam hakký çalýnmýþ kalbini anlat diye yalvarmak geliyordu içimden.
Söyle ellerin nerde, sesin neden yok ? diye haykýrmak hakkým dý benim.
Dýþarýda kar deðil sel oldu ayak izlerinin üstüne.
Yüzün yýldýzlardan kalma bir ýþýk, gözlerin buðulu, saçlarýn ýslak.
Lanet bir sevgi tufanýnda kadim bir aþk ve þimdi sil baþtan olmalý bu hayat…
Düþ olmayan düþsel sevdalar da,ruhumun azgýn sularý hayal kayalarýna çarpa çarpa aþk ve sevgi krallýðýnda ki iktidar mücadelesini kazanacaktý.
Ucubeleþmiþ yüreðimle sana sesleniyordum :
aþk ve sevgi krallýðýnda dük olmaktansa yüreðinin metafizik aleminde atom çekirdeði olmayý tercih ederim.
Beynimin bilgi depolama tesislerinde tek bir þey vardý o günlerde, eski bilgiler kendilerini yenilemeye fýrsat bulamadan,sonsuza dek kalacaklarýný sandýklarý yerleri býrakmaktýlar sana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.