Hasbelkader doðmuþtu yazdýðým onca þiir Kiminde piyon oldum, kimi þah, kimi vezir Gâh güldük hep birlikte, gâh üzüldük, gâh üzdüm Hulâsa yazdan geçtim, ne bahar ne de güzdüm
Fikrimce ayrýlýðýn zamaný çoktan gelmiþ Tadýnda býrakmalý desem de uzadý iþ Sürç-i lisan ettiysem ki ettim affoluna Sizler sað, ben selâmet, herkes kendi yoluna
Hüznü kenara atýp, vakit tamam diyorum Bir hevesle uðradým, bir heves gidiyorum Serzeniþin dýþýna çýkmamýþtý kalemim Kalbimin bam telinde asýlýyken elemim
Kimseye küs deðilim, hiç olmadým da zaten Fakat kýrgýnlýk yok mu, izleri desen desen Yüzümün alý moru birbirine karýþmýþ Nasýl durayým nasýl, içim dýþým karakýþ
Kabahati kendimde aramaktan yoruldum Mamafih herkes doðru, bir ben mi yanlýþ kuldum Ne duygu sömürüsü ne de hüzünlü veda Maksat öksüz kalýp da, gönül koymasýn vefa.
20Kasým015/NÜS
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÜS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.