Fakir Çiçekleri

[ Kimliksiz, ruhumun adý yok.
Çaresizliðimin de…
Fötr þapkam yýrtýk, eski bir pardesüm,
Mapushane tesbihi elimde…
Upuzun yatýyorum bir çizgi gibi,
Gerçeklere dönemiyor sýrtým,
Ýyi ki… sökebiliyorum alfabeyi,
Ýlkbahar hayalleri düþlüyorum þimdiden,
Serum kokulu odalarýn birinde,
Çürümüþ havasýný soluyorum acýlarýmýn,
Yataðýmýn baþucunda fakir çiçekleri,
Emiyor sürahide yarýlanmýþ oksijeni,
Beyaz melekler görünüyor kapýda,
Sol yanlarý kimlikli,
Þefkatle tutuluyor ellerim,
Annem geliyor aklýma !
Nabzým cebelleþiyor, umutlar mercekleþiyor,
Yanýk bir fener tutuluyor gözbebeklerime,
Aydýnlarý geliyor aklýma Ülkemin !
Ýri delikli çarþaflar örtülüyor üstüme,
Bir kesik daha oluþuyor göðsümün arasýnda,
Tiz çýðlýðýyla kendi esirliðim düþüyor,
Mermi tabaklarýna….
Ýdeallerim geliyor aklýma,
Aldatýlmýþlýklarým, vefasýzlýklarým…
Ruhumun gizemliliði geliyor,
Cenkleþen akýl sahipleri…
Sonra…Annem…hep o geliyor aklýma,
Yaþamdan silinmiþliði kurtarmýyor,
Sönükleþen umut ýþýklarý,
Evli evine, köylü köyüne dönüyor ,
Ýçtiðini “kusuyor” Fakir çiçekleri…!

M.Güneþ

Sosyal Medyada Paylaşın: