Bahanem kalmadý
Teslim oluyorum yokluðuna
Ne ayakta
Ne hayatta kalmaya yetecek mecal var
Müebbet susuþlarýmda...
Bir asfaltmýþým gibi yýllarýn izi geçerken üzerimden
Dokunduðum her ten ile
Seni çoðaltacaðým terimden
Seninle yenilenecek hücrelerim,
Yine sana aðlarken sebeplerim
Dudaklarýn hala duruyor bardaklarýmda
Öpüþüyor her gün yalanlarýn gerçeklerle
Kokun yol bulmasýn diye kendine
Nefes almýyor ev...
Aynalarýn aksinde yüzün yok
Hüzün saydam...
Iþýk oyunlarýnda,
Senin yansýman...
Ruhumla uðraþmaktan vazgeçmiyor hayat
bari sen daha fazla basma damarýma
Batýrma hançeri biraz daha,
Ötesi kalp,
Derimi çoktan sýyýrýp geçti bileyli intikam,
Güç yükleme bileðe...
Zarar verme senden baþka hiç bir þeyi olmayan
Etten yüreðe...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.