kirpiklerin siyah ki feza yalan kalýr, inanýrým dudak kývrýmýn minvali ahu’nun kýpýrdasa devrilir sanki binalar. derin bir esinti yüzümü okþuyor sanýyorum hayýr!.. aklýmýn duraklarýna gelmiþsin. aklýmdan sana tek biletlisi olduðum tramvaylar kalkýyor bir sokak sanatçýsý yeni bestesini söylüyor iz’lerini duyuyorum, dokun deniz kenarýnda sen denize bakýyorsun denizin yüzü kýzarýyor akþamüstü. seni tanýmýyorum. tanýsam ne olacak tanýmadan da seviyorum. -uyanmamalýyým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
don vito Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.