Sonbaharýn sarýmsý yaylada getirdiði gönül yarýsý. Doldurur göðsüme astarlý çýrpýntýlarda kalp sýzýsý. Tan þafaðý ata binerken mahmuzlanýr yürek baðýsý...
Minicik kýrýlmýþlýkta kocaman hüzne sarýlmýþ, Bir topyekünlük sallanýr. Ve sonbaharýn doðumu olan Devasa hoþluðun buruk hüznü, zaman zaman Yürek týpýrtýsý ninniliðinde çok renkli düþlerde kýmýldanmýþ.
Senden özge, benden bilge tutunmuþlukta; Bir rikkatin minik süzmeleri teðet çemberlerde Birbirine kenetlenmiþ ýþýk kahkahalarda Menekþe bulvarýnda çýnlar, þiirden çiçeklerde.
Kâh ahizelerde, kâh monitörlerde aþina olan sensin. Süzülmüþ sezginliðin sessizlik ötesi yankýlarda çýnlayýp duruyor. Çýnlamakla kalmýyor, canlanýyor ve can ötesi varlýðýn, Tacý-tahtlýðýný yürek terazisinde hissettiriyor.
Sen yýldýzken; karanlýk gecelerin ýþýkla kardeþlik boðuþmalarýnda, Ýpeksi dokunuþlarýn tensi deviniþlerinde var olmaya çalýþýrsýn. Kara gece kordonlarýnýn ak þafaklara baðlanýþýnda, Hüma kanatlarýna pýrlanta saçarsýn. Ve iþte o demde gani gönüllüðün depremsi sükûtunda, Kaosa bulanan gümbürtüyü bastýrmaya çalýþarak sýzarsýn…
Ve ben, kýrkikindi yaðmurlarýnýn insaný… Onlara bürünmüþ, onlarla yunmuþ. Bir hayal çekingenliðinde, mahzun tutkunlukta özgence yürek Þahlanýþýnda, nefes nefese koþturma yorgunluðunda sessizce oturmuþ Mütemadi coþkunun yoðunluðunda melodi besteleyerek, Gözlerimi kapatýp bir duygu nehrine dalarým tenden uçmuþ…
S. Edip Yörükoðlu Sosyal Medyada Paylaşın:
S. Edip Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.