Dostlarým oldu benim zift kattýlar aþýma Ve vardý düþmanlarým çýkmadýlar yoluma Beni bir ayaz vakti saldýlar karanlýða Yaþ bilmeyen gözümden katranlar akýttýlar.
Konuþmasý gereken insanlar sustu bir bir. Gündüz vakti sokaklar neden bu kadar zifir. Þimdi yalanla doðru deli gibi seviþir. Beni gülüþlerimden seher vakti vurdular.
Ey çið sütü emipte kanla beslenen insan Ne olurdu bir sabah öldürmeden uyansan Þimdi bin tövbe etsen baðýþlamaz yaratan Sen türedikçe soldu baharýnda mazlumlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ALIŞILMADIK SÖZLER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.