Ýçimden attým kapýya ne varsa. Dýþarýda kalsýn. Bu yük yürütmüyor zamaný. Güneþ gölge oluyor, ay simsiyah bir karartý. Düþlerimden geçenin yolunu deðiþtirdim. Kalbimden geçtin; Oturup beklemedin en güzel köþeye. Biraz etrafa bakýndýn, ortalýðý daðýttýn. Aðlattýn beni. Ne istedin be sevgili? Kaburgalarým kýrýldý kalbimden sen giderken, nefesim kesildi. Eksildim ama bitmedim, azaldým. Kazandým yalnýzlýðýný..
08.10.15 01:34 Burhan KARACA
Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.