YÜREĞİMİN DEHLİZLERİNDEN GELİP GEÇİYOR ADIN
ego
YÜREĞİMİN DEHLİZLERİNDEN GELİP GEÇİYOR ADIN
Felç indi bu gece düþlerime,
Zamanýn senli bir yerinde.
Salaþ yalvarmalarým kaldý dilimde,
Küçüldüm mü þimdi;
En tehlikeli mikroptan daha öldürücü gözlerinde...
Yaþamak kadar zormuþ bir sevdayý taþýmak,
Baþaramadýn.
Sevgi üzerine kurulmuþ bir evren deðilmiþ hayat,
Ne güzel de ispatladýn.
Yüreðimin dehlizlerinden gelip geçiyor adýn,
Ne yöne dönsem prangalý her yaným.
Omurgasý yalnýzlýk olunca aþkýn,
Hiçbir þey tutamazmýþ temelini sevdanýn.
Çalsýn þimdi tüm þarkýlar teselli makamýnda,
Hüviyetim uçtu ellerimden hükümsüz kaldým
Tuzlu bir gözyaþý gibi deðdiði yeri yakar anýlarým
En umarsýz haliyle çürür þimdi yalnýzlýklarým
Renginden çaldýn insanlýðýmýn,
Siyah beyaz kaldým.
Gülüþlerimi yalnýzca resimlerde býraktýn
Bedenimde ruhsuz kaldým.
Damarý çatladý sevdamýn,
Birazdan kana karýþacak arsenik,
Duyumsuyorum genzimde tadýný.
Bak, bildim iþte bu sevdanýn vuslatýný
"Altý üstü beþ metrelik" hüzün
Ölümmüþ bu ölüm.
Al bu bedeni benden Ya Rab!
Yeter bu dünyada soluduðum...
EMÝNE DEMÝRCÝ/ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.