Gariplerin son damla kanýný emmek için Bin türlü hile, düzen... Ne aþaðýlýk niyet... Aç ve öksüz çocuklar, ateþ, kan, ölüm... N’için? Mâsum topluluklara ödettirilen diyet...
Ey, geliþmiþ ülkeler, kurmuþsunuz bir çatý Avrupa Topluluðu... Kurallarý pek katý... Her þey kendiniz için, sadece ’Vahþi Batý’ Sizden olmayan ölsün... Budur sizce meziyet...
Nerde sulhçü yeþiller, hani barýþçýl dünya? Ve Birleþmiþ Milletler: Kâbusa dönmüþ rüya... Ülkelerin hakkýný koruyacaktý güya Ne çare, takke düþtü, kel göründü nihayet...
Sýrf yaþam hakký için yalvarýyorken sana Evsiz, vatansýz ve aç, milyonlarca insana Baþ çevirmek olur mu, medeniyetten yana Yollarda ölen ölür, sað kalana eziyet...
Gücünüz; silahýnýz ve servetiniz kadar, Oysa, ’büyük’ olmanýn, baþka gerekleri var. Hani þefkat, merhamet? Yüreðiniz taþ duvar Hani düþmüþe yardým? Bu mu sizce hamiyet?
Varsýn ölsün göçmenler, size külfet olmasýn, Keyfiniz bozulmasýn, size zahmet olmasýn. Siz saygýn, onlar sefil, aman, ülfet olmasýn Kör olmuþ yüreðiniz, kalmamýþ insaniyet...
Ýnsan hakkýna saygý var sanmýþtýk biz. Oysa, Zulmü görmezden gelmez, biraz merhamet duysa... Batýnýn medeniyet anlayýþý hep buysa Ýstemem, sizin olsun ’Muasýr Medeniyet’...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.