EL GİBİ

Çýrpýnýrken ona dair sorularýn kanlý çýkmazýnda sesi
Dursa
Bir kýsacýk dursa an
Görecekti
Ruhunu yutan tutulmalarýn yüzsüz basitliðini

Vuracaktý çoktan
Kýyýmý baþlatan gözleri
Acý affetmiyordu asla
Deðdiði yüreði

Yurtsuzdu aklý
Yüzünde süzülürken dolunayýn efsunlu ýþýðý
Uyuyordu diðerleri
Geçici ölümlerden daha aðýrdý
Bu zaman sanrýsý tükeniþler
O’ndan beri sevemiyordu ayýn hükmündeki denizleri

Evini kaybeden o masaldan çocuklar gibi
Eski
Ezber
Kovulmuþtu önce kendinden
Yol bulmaya yeminlendiði silik izleri geziyordu
Tecrübeli akisleriyle hep tekrar kelimeler

Arýyordu elleri amansýzca
Hayýrsýz ve vuslatsýz ötekinin ellerini
Yiyor etinin geçmiþi
Kemiriyor
Takvimsiz kalbinin yüreðini

Nasýl öyle gamsýz
Öyle
Sonbahar inkarý
Ki sonbaharýn kýþa dönümüydü aslýnda düþleri

Diðerine öldüðünü biliyordu
Kimi aydýnlatýrdý
Mahmur göz bebeklerinin ardýna düþen karanlýðýn
Terli görkemi

Çoðalýþýn vuslatýnda ölmekti niyetin
Varabilseydin tenine
Duraksamazdýn
Ki
Ölümümdü her istekli nefesin

Gitmek
Acýtmýyor inan bu kederin saadetini
Zaten bin kere öldüm
Cehenneminde kalmakmýþ bitmeyen bedelim

Gelip geçiyorsun gözlerimin içinden
El gibi

Çýðlýklar yýrtarken kuytularýný gecenin
Kimsesizce düþüyor göðsüne
Örtük kapýlarýn ardýnda düþ cesetleri
Bir aðýt gibi titretiyordu içini o bilemediði
Bitsin artýk yeter
Gelmeyenin kederi

Saadet YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: