Yüz yýllýktý yorgunluk Yaþlanmýþ Ve umut Týkýþtýrýp kolunun çantasýna yüzünü Yetiþti Allah’tan belediyenin otobüsüne
Selamsýz sabahsýz býrakýlmýþ çok önce Kütlesiz bir dokunuþla oturup köþeye kývrýlmýþ bir sessizliðin üstüne Kilitlendi kendine
Tam o andý Tastamam saydým O an! Yýrtýldý birden kulaklarý Yýrtýldý kulaklarým Kavgaya tutuþtu gözünden düþenler Gözümün önünde Birinin adý sitemmiþ diðeri özlem
Ayýramadý kimse o tekinsiz ,mavi gözlü O umut denen þarlatan Bir kez daha yeniliyordu Gerçek denen ucubeye
Kanadý aðaç Kanadý sokak Kanadým kendime kendisinden
Ne de güzeldi oysa ah o evler Giysiler O þirin yüzlü bahçede çiçekler
Temizliyordu parkeleri her allahýn günü Yýkanýyordu haftasýna perdeler Biri de söyleseydi ya Kim kirletiyordu yazgýsýný Uðraþýyordu Ama neden? Silinmiyordu tuzdan izler
Yaþamda hanýmlar varmýþ Beyler En çokta düþüne sýfat giydirenler
Sýfatý silsem sözlükten Bir de isimleri Güler mi o evleri temizleyen yorgun eller
SAADET YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
paydasız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.