MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BİR NEVBAHAR DAHA VERMİŞ TANRI, YAZ'IN ÜSTÜNE
ünal beşkese

BİR NEVBAHAR DAHA VERMİŞ TANRI, YAZ'IN ÜSTÜNE





Söðütlerin suya sarkan ince, narin dallarý
Nazlý nazlý salýnýrlar ince esen yel ile,
Týpký yarin ceylan gibi süzülürken halleri,
Kývrýlýþý, bükülüþü o incecik bel ile...

Zülfü düþmüþ de, süs olmuþ ela gözün üstüne,
Kaþ, göz, sanki el oyasý, güzel yüzün üstüne,
Bir nevbahar daha vermiþ Tanrý yazýn üstüne,
Gülüþünde bin bir çiçek, pembe ile, al ile...

Gonca güller, açýlmadan kokmaz diye kim demiþ?
Hep goncaymýþ, açýlmamýþ, koklanmayý beklemiþ
Ýpek tene, gerdanýna bir de kaymak eklemiþ
Yaratýrken Tanrý onu, þeker ile, bal ile...

Gül teninin kokusuyla gönül sarhoþ, dil mestan,
Þiir yetmez tasvirine, güzelliði bir destan.
Ömür boyu gezsem doymam, o ne güzel gülistan
Sinesinde misk kokulu gonca pembe gül ile...

Gönül kuþu, þakýr durur uzakta bir kafeste,
Sesinde hep, bazen þakrak, bazen hazin bir beste.
Okþar beni, eli sanki çiçeklerden bir deste,
Her derdime derman olan o sýcacýk el ile...

Ünal Beþkese




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.