Baðrýnýn vardý derin bir yanýðý
Ta ciðerdendi gelen çýðlýðý
Böylesinin hissedilmez hýçkýrýðý
Bilir misin?
Bazen
Garpta, ufka yaklaþmýþ bir hilal olur
Çocukken kaçýrdýðýn uçurtmanýn dönüþünü beklerken
Zaman yavaþlar
Hayat durur
Toplarsýn gönül tezgahýný
Ödedim dersin geçmiþimin geleceðimin borcunu
Apansýz biri dikilir karþýna omuzlarýna aðýr gelir kederi
Çekilir kalbinin suyu
Boþalýr dizlerinin feri
Hani býçak
Göðsünün duvarýna kýrbaç gibi þaklar ya
Hani
Kalbinin üstünde dolu bir tabanca patlar ya
Un ufak olur daðýlýrsýn
Bir yanýn der bir yanýna
“Cenab-ý Hakk’ýn sözüdür bu!”
Ýnsanlar imtihandan geçirilmeden
Sadece iman ettik demeleriyle býrakýlývereceklerinimi sanýyorlar?
Halbuki sabýr ve þükür, imanýn iki yarýsýdýr
Ve kulun bu bilinçle þükredebilmesi de ayrýca þükrü gerektiren bir büyük nimettir
Annemin oðlu!
Tebessüm ettirecek kadar sevinsede
Yine de kitap gibi yüzünden okunuyordu içi
A benim dualarýmda ismini zikrettiðim
Biçare deðilsin
Seni yaradan sana yâr
Ýnan
Gelecek günün müjdesini verecek sana...
Ha, bi de ben
Galiba yoruldum
Kendimi daðýtýp, daðýtýp toplamaktan
Sýnavdan sýnava koþmaktan yoruldum!
Aslýnda hayat okulunun azimli talebelerindendim
Bu sýnava hazýrlýksýzdým
Bir yaným yaz dedi bir yanýma
Amentüyü sýnav defterine
Ötesini birak allaha…
KAYIP YALDIZ