CEFA BULMAZMIŞ...

CEFA BULMAZMIÞ...

Yaþadýkça insan oðlu dünyada,
Dert bela yanýndan eksik olmazmýþ,
Sevdikçe dikeni biraz olsa da,
Susuzda olsa gülü solmazmýþ.

Ýster daðda ister isen ovada,
Kuþlarda beklemez viran yuvada,
Kurt avýný arar puslu havada,
Hak dilemezse kýsmet bulmazmýþ.

Kimisi olura olmaza söver,
Suçu kýzda bulur dizini döver,
Gelmiþse baþarý kendini över,
Kendi günahýný öne almazmýþ.

Dilinden düþürmez her an þükürü,
Olmazsa olmazdýr hep teffekkürü,
Þeytaný bulunca basar küfürü,
Alaydan kalaydan geri kalmazmýþ.

Anne, baba kutsalýdýr her zaman,
Ýtikatý imaný yanýnda her an,
Týrnaðý kýrýlsa yanar ise can,
Asi olup saçýn baþýn yolmazmýþ.

Evlat candýr varý ise birde canan,
Kendinden çok baþkalarýna yanan,
Hayat güzel dünya faniymýþ sanan,
Keyfine hiç bir keder konmazmýþ.

Varise serveti hem malý mülkü,
Serde yaþýyorsa makul bir ülkü,
Tutturmuþsa inceden inceye türkü,
Elini ateþe soksan yanmazmýþ.

Þeyhim Derki;saðlamdaysa duruþu,
Herama bulaþtýrmaz ise kuruþu,
Ýstersen bal satsýn isterse turþu,
Her iki yanda da cefa bulmazmýþ.

Nurettin GÜLBEY

31.10.2015 Saat : 18.00

Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın: