bir tarla tarlada yok yok toprak bereketli cennet bir vatan gibi ben öylece duruyorum tarlanýn kenarýnda bir korkuluðum kargalar aldýrmýyor varlýðýma konuyorlar kol uzantýlarýma eprimiþ þapkama
dalýyorlar tarlaya tarla talan toprak delik deþik varlýðým yok kadar edilgen sadece duruyorum ve izliyorum kargalar iniyor çýkýyor uçuyor konuyor niye varým diyorum korkuluklar düþünür mü düþünüyorum düþünebiliyor(muþ)um hareketsiz sandýðým gözlerimi çeviriyorum az ileriye korkuluklar görebilir mi hep görüyormuþum ama yeni farkediyorum bir korkuluk daha var korkuluklar sevinir mi seviniyorum adý var mýdýr diyorum aðzýmdan bir "hey" çýkýyor aðzým da varmýþ bugün mucizevi bir gün vee onun kulaklarý var demek ki duyuyor öteki korkuluk sesimi kargalar ikimizin de tepesinde topraða çakýlý sandýðým ayaklarým -ayaklarým da varmýþ-hareket ediyor korkuluk yürür mü yürüyorum öteki görüyor beni bana dönüp yürüyor bu kez þaþýrma sýrasý kargalarýn donup kalýyorlar yanlarda açýk duran kollarýmý hareket ettiriyorum öteki korkuluk da sonra bir baþkasý bir baþkasý daha koþuyorum koþuyoruz kargalar neye uðradýðýný þaþýrýyor kaçýyorlar
içimden bir ses duyuyorum sen korkuluk deðilsin bir hayret çýðlýðý yükseliyor korkuluk çýðlýk atar mý atýyorum bir korkuluk yanýma geliyor çekingen ben sadece bir korkuluðum diyor korkuluk gülümser mi gülümsüyorum içimden duyduðumu ona da söylüyorum sen korkuluk deðilsin inanamýyor önce bakýyor kargalar gitmiþ öyle kocaman gülümsüyor
korkuluk mutlu olur mu hiç bilmiyordum ya da unutmuþtum unutmuþtuk mutlulular mutluyuz
öyleyse haydi çocuklar aþýya...
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairziye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.