Ey, gönlümde keyfince sefâ süren misafir, Gönlümün ziynetisin, âfet-i devrân mýsýn? Bir girdin, mülk edindin gönlü kendine, kâfir, Yüreðimde yangýn var, âteþ-i sûzan mýsýn?
Kâh, cilveyle sokulur, gönle ümit saçarsýn, Bir gül fidaný gibi, goncalarný açarsýn. Bazen de nazlanarak, ceylân gibi kaçarsýn, Söyle ey nâzende yâr, naz mýsýn, nâzan mýsýn?
Damarýmda can suyum, alnýmdaki yazýsýn, Aþký bestelemiþsin, solistisin, sazýsýn Ömrün olgun çaðýnda, gönlünün genç kýzýsýn; Her mevsimin doyumsuz, yaz mýsýn, hazân mýsýn?
Ne tatlý meyvalar var, dalýnda salkým salkým, Dudaklarýn buselik makamýndaki þarkým. Iþýðýna can veren pervaneden yok farkým, Bûsenle aþk þiiri yazan bir ozan mýsýn?
Bir göz süzer, âþýðý peþinde sürüklersin. Bir dudak büküþünle, ömre ömür eklersin. Sonra bigâne durur, bir iltifat beklersin; Rüyalarýmdan çýkýp gelen Mihribân mýsýn?
Önce güldün yüzüme, aþký âþikâr ettin, Tîr-i nigâhýn ile, bendeni þikâr ettin. Çektirdiðin cefadan, bilmem ki, ne kâr ettin, Âþýklara zulmeden maðrur þehribân mýsýn?
O zerafet, teravet, o endam; bir içim su, Ýpek mi, kadife mi, gül teninin dokusu... Koklamaya doyulmaz, bin bir çiçek kokusu, Bahçemde hanýmeli, yaylada reyhan mýsýn?
Geçirdin de boynuma, zülfün kýzýl aðýný, Gönüllü esir ettin, ömrün yorgun çaðýný. Talan ettin gönlümün bahçesini, baðýný, Sen, gönlümün tahtýnda, hükmeden sultan mýsýn?
Bir cemre gibi düþtün, bahar açtý kýþýmda, Sevda yelleri gibi esip durdun baþýmda. Tam, ’ Göç zamaný geldi’ dediðim þu yaþýmda Ömrüme ömür kattýn, can mýsýn, cânân mýsýn?
Ünal Beþkese ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::.. âfet-i devrân.........: devrin en güzel kadýný. âteþ-i sûzân.........: yakýcý, yakan ateþ nazende................. naz yapan, hoþ edalý nâzan..................: nazlý, cilveli mihribân...........: merhametli, güler yüzlü, sevecen, uysal tîr-i nigâh..........:: bakýþlarýn oku þikâr.................: av Þehriban.............: þehrin sözü geçen kiþisi terâvet................: tazelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.