Ankara; ben sana küstüm!

Artýk,
Uzakda bir manzara,;
Sana küsmüþüm, Ankara..

Aslan duruþum yamaçlarýnda.
Güvercin takla rüzgarlarda.
Adým hâlâ yazýyormu aðaçlarda?
Bu ne yenicelik, Ankara.

Ýlk aþkýmýn tek þahidi.
Ýlk dizelerimin evsahibi.
Þimdi istenmez bir misafir gibi,
Bu ne acelecilik, Ankara?

Sen uyurken kucaðýndan sessiz,
Dökülür çocuklarýn sahipsiz.
Ölüm usta olmuþ senden habersiz,
Bu ne acemilik, Ankara?

Tekin YEÞÝLKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: