Geçmiþte hiç kendini, böyle aratmamýþtý!
Kesintiler olsa da, gelirdi cumhuriyet!
Ýnsanlýk bundan güzel rejim üretmemiþti;
Reklam aralarýnda belirdi cumhuriyet!
Aç tavuk çýkaramaz, ambarý emelinden!
Hain terk etmez yurdu, yýkmadan temelinden!
Armaðan bize Türk’ün, Mustafa Kemal’inden;
Hürriyeti pek âlâ, bilirdi cumhuriyet...
Oysa biz bu uðurda, tüm ecdadý yitirdik!
Al bayraðý boyadýk, lakin kaný bitirdik!
Yýllarca kansýzlarý baþýmýza getirdik;
Hýyanetler gördükçe, delirdi cumhuriyet…
Sevmiyorsan ülkemi, kirletme, hemen terk et!
Sanma, senden sonrasý, tufan ya da felaket!
Hiç kimse vazgeçilmez deðil bunlarý fark et!
Hainlerden hep bizar, olurdu cumhuriyet...
Az kadri bilinseydi, sevinirdi tüm halkým!
Herkese denk düþerdi, baðda varsa tek salkým!
Her rahmetin sonrasý, mavi göklerde alkým!
Daima özgürlüðü, solurdu cumhuriyet...
Herkes seni sevseydi, n’olurdu cumhuriyet?
Antalya-2015/10
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.