Sevgi; Tohumdur

Sýmsýký sarýlsa, sarsa bedenimi.
Öyle þefkat belirtmeden.
Yâr gibi deðil!
Ana gibi,
toprak gibi olsa.
Olmaz mý?

Varsýn yâr elinden soðuk,
yüreðimden aðýr olsun.
Çið koksun....
Ýnce ince iþlesin,
Ýlmik ilmik sevgi eken bedenime.

Sanduka içi kýrýk dökük olabilir! önem arz etmez.
Ýkinci bir þans için, diriliþ için;
Bir dilim ekmek yeter.
Kapat haydi, çak çiviyi.

Küf veren aðaçlar arasýndan
çürümüþ ten kokusu vursun olmaz mý?
Sonrasýný çözer Doða Ana.

Gün gelir;
Yeþerir üstüm.
Kaným yapraða karýþýverir,
göðe uzanan ellerimin arasýndan
tohumlarým dökülür bahara .
Yine yeniden yeþerir her bir dem.
Yine Tohumlar verir.
Ýþte böyle!
Yeni sevgiler ekilmez mi?

Haydi...!
Kutsal daðýn yaramaz çocuðu
Ýndir artýk maskeni

Derviþ öldü!


Hiç
271015
Sosyal Medyada Paylaşın: