BİR YAZMA SEVDASIDIR AŞK(çok duygusaldır)

Baþlangýç: Bir merak ’ Aþk nedir? ’ diye...
Bilinmezlik kargaþasýnda bir telaþ
Yazmaktan dem vururuz ilerledikçe
Duygusalýzdýr, kimse bizi anlamýyordur;
Kalemimizi saymazsak.
Aþk, uçsuz bucaksýz uzaklýk,
Sonunu kestiremediðimiz karþýlýksýz hasretlik...
Yanýlmadýðýmýz tek þey; o bizi SEVÝYORDUR.

Sorunlardan kaçan boðuþma çarpýntýsý...
Kendini býraktýkça aldandýðýmýz yanýtsýzlýk...
Fikirler sadece bizim senaryomuzda çizdiðimiz...
Uykudan uzak, umuttan yasak ip ucu...
Her þeyden vazgeçip onu adadýðýmýz
Adým adým, asýk surattan gülücük beklerken
Boþ yere hayali bedene yüklediðimiz AÞIK RUH!!

Gece yarýlarýný seçeriz upuzun sadelikte,
Yazacak çok þey var da konuþamadýðýmýz...
Aþkýn en derin yalnýzlýðý kalp çarpýntýsý.
Ýlhammýþ adý; oysa hiçbir suçumuz yok,
Korlaþmýþ kalbimizi mahkum etmeye.
Durmadan hayal meyal hatýrladýðýmýz
Beyin boþluðundan olsa gerek;
Sevgiliyle karþýlýklý diyalog ihtiyacý...

Gecenin sabaha aktýðý vakitte
Aþk, kalemimizden taþan yazma sevdasý.

Aþka bir umut doðuyor sandým: (KANDIM)
Meðer güneþ açmýþ sabahýmýz uykudayken!

Yalnýzlýðýmýzý bölüþürüz dokunaklý dokunaklý
Evimizde sürdükçe eziyettir adý gecenin.
Benlikten öte bir sona yükselttikçe SEVGÝLÝYÝ,
Kalp daðarcýðýmýz en temiz güzeli tanýr,
Düþlere en hayalsiz hisler yapýþtýrýrýz.
Ýlham... Rahatýmýzý bozan... Yine ayný vakit...
Gurbette beslediðimiz tanýmsýz nesne...
Sýðýnacak en huzursuz kaçýlacak yerde,
Sevdayý yazmakta aramýþýz çoðul hayallerde.

Ýlk kaçýþýmýzdýr kendi zincirlerimizden.
Özgür bir eziyettir kaçýþlarda sevgimiz
Üniversiteye gelip 16’lý yaþlarda
En büyük aldanýþýmýzdýr en onulmazlýðýmýz.

aldýrýþ etmediðimiz zaman ötesi anlar;
Okula gidip gelme, sýnavlara çalýþma...
Hep isteyip de fýrsat bulamadýðýmýz,
Yapmaktan zevk aldýðýmýz uykusuzlukta;
Þiir okumak;
Geceyi yýrtar, boyutlarýn önünde kapý:
Sadece oradan aldýðýmýz þey bir ýþýk.
Sigara dumanýna çarpýlan hazýmsýzlýk,
Sevgiliyi yalnýzken kýskandýðýmýz anda,
Kendi kendimizle gelin güvey olmuþuzdur.
Enlerin en korkusuz, en sarhoþ, en kadersiz adýmý,
Her damlasýný kuruttuðumuzda,
Sudan kesilen, hayatta soyutluk denizi
Yüklediðimiz en büyük en tutkusu...
Çünkü en çok biz seviyoruzdur,
Hiç aldanmadýðýmýzý sandýðýmýz
Ýlgi yoðunluðuyla onu sýktýðýmýz düþüncelerde...
Tabi en büyüðüne, en güzeline.
En tadýmsýz coþku bizdedir.

Bilinçaltýmýza güven duyarýz.
En sýkýldýðýmýz aþk yoðunlukta;
Aþktan mustarip, maðdur kalmýþ ilhamýmýz,
Mazilere sýðýnýr durur,
Bir de artýk körelmiþtir gözümüz.
Hüznü aþkta hatýrlatan gözyaþý,
Hep kaçamakça akýtýp da zevk aldýðýmýz...
Yaþýmýz gençken neden aðlatýr aþk?
Hele erkekçe cesaretimize güvendiðimiz zirvelerde.
Bugüne dek en tercihsiz þeye koþmak:
Yarýn ne olacak bilemeyiz, ’ O bizi belki sever!..’
Çünkü hayalimizde bize bir ara gülüp geçmiþtir.
Artýk tebessümlü sözcükler,
Gözler, o büyülü saçlar; dünyamýz bu olmuþ.
Sonra çýðlýk çýðlýða sýkýþtýrmýþ kenara,
Hayata küsüp bir soluk almadýðýmýz
Gözümüze uyku girmeyen zamanlarda
Hayalini düþünüp de sevindiðimiz
Ýlk sevdiðimizse ve göz onda açýlmýþsa...

Yýllar geçer:
Aþka kanat çýrparken
En takýlýp oyalandýðýmýz hatýralar;
Eskisi gibi olmaz kalbimiz,
Sevmekten vazgeçmesek de;
Artýk durmadan,
Paylaþamadýðýmýz anýlara,
Hiç tadamadýðýmýz kayboluþlara
Adayýp ömrümüzü,
Yazar dururuz.

Kalbimizin o uçsuz bucaksýz yalnýzlýðýnda
Aþkýn umutsuzluðuna kürek açmak,
Ayný yollarda yýllarca bakýþtan iz sürmek,
Sonsuz huzurun
’ BÝR YAZMA SEVDASIDIR AÞK.’,
mýsrasýnda saklý olduðu bir SIR...
Hep yazmaya kaçarken bu mýsrayý hatýrlar,
Bir gün gülü severim;
EN HAYALSÝ, EN SEVGÝLÝ, EN SÜREKSÝZ
EN KADERSÝZ DÝKENLER ÝÇÝNDE.

02.15 08/04/2001 DENÝZLÝ


Sosyal Medyada Paylaşın: