ZAMANIN PERDELERİ, TOZLANMAMIŞ

zamaný tozlu perdeler almýþ buldum
son okuduðum satýr arasýnda
bu yalnýzlýk belki kimsenin olmasa da
herkesin arasýndadýr aslýnda
kýskançlýk, ürkeklik baþ baþa
bir soðuk toplantýda
karþýmda duran sessiz portresin

kurumuþ mu diye baktým avuçlarýma
ne yana dönsem hayatsýn aslýnda

bu sarhoþ,bu bi-beden hayalde
nihavendlerin ahengine uzanýrken
iþte bu sonbahar, mutluluk aslýnda
mavi gökyüzüne bakýp duygulandýðýmýz

istemiþtim ki zaman gayem olmasýn
çarkýn içine hapsolmadan
istedim ki döndürmesin baþýmý
maziye dalan gözlere karýþýp
istedim silmesin yaþýmý

seni sitemkar eden sözlerin mi
içine dert olan gizlerin mi
tanýmakta tek suç bizlerin mi?
eskilere bakýp da aldanma
miras sessizliðim gibi
kar gibi öylece eridi
ateþ gözlerime karýþtý
resim kaldý mutluluk, dudaðýmda

ellerime sarýlýp sýkýca
tanýdým dost denen dünyayý
toz duman altýnda kalýnca
isyana sarýlýp ellerimden kaçýnca
menekþe mutluluðu kaldý hayallerimde

.../....

TOZLANMAMIÞ
hani o gölgeler yanýlýr ya
suretlerin sýcaklýðýna
aldanmazdýk kimsenin söyleyiþlerine
kayýp güneþi çoktur dar sokaklarýn
hiç umursamayan soðuk yüzlerinde
bilirsin meydan okur gelen geçene
sen de bilirsin ki aldýrmazlýk yatar
geçmiþin karanlýk izinde

çaresiz deðil zamanýn göz perdeleri
aralanmýþtýr bir kez de olsa
tarlalara benzetirim çoðu kez
verimsizliðin üstünü örtmek gibi bir þey
ama silinmez kalp aðrýsý yüzlerde
sanki her çizgisi bir yolken adýmlarýn
final hiç olmamýþtýr kimi zaman

baþtan kavgasýný vermek için çýkýlmýþ
leke çalýnmamýþ hala bu çok yaþanmýþlýkta
minik bir fiske de olsa leke deðil
o sert yüzlerin içinde yükledikleri

birçok renk vardýr aslýnda ayný yerde
gökkuþaðý gibi
bilirim onlar da yaðmur kaçaðý umutlar gibi,
kuruyacak dememek için o bakýþlar
gölgelere gizlenip hayat verir nedense
ve bir kez de olsa baþlanýr adým atýlmaya
yenilgiler üstüne çizgi çekmeye

17/09/2012






Sosyal Medyada Paylaşın: