ZİNDAN- TİYATRO-SONBAHAR- UFUKLARDA

Tiyatroda için ezik.
Kimsenin duymadýðý bir çýðlýksýn.
Karanlýkta ve gün ýþýðýnda
Boþluktayken kimse duymuyor
Söyleme, hayýr!
Sýr,
Bütün evren de öyle.
Hýçkýrýk saçýldýkça,
Ölülerin uyanýþlarý,
Alay penceresinde

28.05.2005 UÞAK

ZÝNDAN

Zindan eylüllere yansýmýþ
Hiçbir þey sensiz konuþmuyor
Çiçekler gülmüyor
Yüzün ay ýþýðý

Sadece karanlýktayken hayalin
Ben mahkumken ve
Her þey sensiz, çýrýlçýplak uyuyor.

SONBAHAR

Þefkat Tanrýçasý,
hatýrlatýr;
Yeni doðan güneþin
bir gün çehresi yorgun aðaçlara neþe getireceðini.

..../..../....

UFUKLARDA

Yeni açmýþ Temmuz Daðlarý
Ýkliminde aðlayan sevdalý gül akmýyor
Nerde nerdeler
Ömrümüze gülümseyen yaðmur ýþýltýsý
Bulutsuz, dinmiþ, kuru bir ýrmak yolcusu

KAN GÜLLERÝne yaslanmýþýz
Sert sevdalar penceremizden uzaklaþýrken
Uzaklara sinmiþiz, çok yakýnýmýzdayken,
Seni özlemeye sinmiþiz,
Aldanmýþýz,
Bir çiçek ve gövdesi;
Hangisi gerçek ve bizde yaþýyor Bir bahar kadar büyüleyen?

Bel baðlamýþýz yüzünün zirvelerine
Kanattýk damarýmýzda durmayan sevgileri,
Yollarda harap ve yalnýz beklerken.

Ne iþveer bekleriz
ne de tenimize yakýn bir bedeniz
susuz bir gökyüzüne el açarken.

Bensiz ilksin, seni yazmýþken gövdeme
Temmuz daðlarý uzak ve aðlamaklý
Sosyal Medyada Paylaşın: