Ben karanlýða yakýn yeþil bir ýþýk idim, döndüm beyaza...
Ve zaman aktý içimde ve sesimden.. Beyaz bir gecenin solgun ýþýklarý, Kýpýrdayan yüreðim ve avuçlarým... Bilinmez ki þu hayat; yýllar nereye gider..
Kaç yýl oldu bilir misin þu aciz parmaklarýmýn, Þu kelimelere yabancý kalmýþ dudaklarým ve gözlerim... Bilir misin ki nedir beni bu beyaz geceye atan: Hayat mý, insanlar mý, Kýrýk çaresiz martýlar mý....
Yoo bilemezsin þu tarifi imkansýz adresi.. Ben hakikat çekirdeðini yedim, O yüzden basit kaldý bütün yazdýklarým...
Bilmem hatýrlar mýsýn ; Hani þu dünya mahbublarýna olan sevdam... Hani þu bitmeyen geceler ve acýlar... .. Bilir misin ki hepsine beyaz bir gece çöktü... Talihsizlik deðil bu: Bu olsa olsa bir hakikattir... Yahu þu yaþamak dediðin þey acý deðil bilesin..
Ah ! Bir kere düþünebilsek , Bir an dalsak mavi sonsuzluðun peþine, Ah ! Be bir an gözlerimizi açabilsek kocaman.... Bir kere doðru kelimelerle konuþabilsek, Ah ! ki ne ah çekiyor içim...
Ne yangýnlara göðüs gerdim desende, Hiç sönmeyen bir yaran var unutma.. Beni ben yapan meðer acýlar deðilmiþ... Hakikat imiþ....
Meðer yaþadýðým her þey baþtan baþa yasakmýþ, Meðer ben ölmüþüm ,kefenim yýrtýlmýþ da uyanmýþým...
Ah ! ki ne ah.. Meðer ki ne fayda göremezsek,duyamazsak,hissedemezsek ... Ve onu bilemezsek... Ah ! ki yok fayda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyaz_nur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.