bazý þiirler var ki metal oluyor, pas deðil, yeni taþlanmýþ demir kokuyor;
sonra bunlar, ’açýlýn o geliyor’,
er kalbi kurtarmak mý, kadýnlarý sulamaktan bahsediyorlar savaþýn ortasýnda,
gök müsünüz ki, imkansýz deðil ama
bir sonrakine kadar plak boþ çalýyor, pencere daha bir lekeli, yalnýz
güzel bir tad kalýyor
bana kalýrsa seni dediðimde, sen hiç olmamalýydýn
þimdi de yoksun, güzel oluþun böyle
ruhun olabilir bir yerde
saçlarýný kestirip attýðýn fayans taþlarýnda iri bir böcek dolaþabilir
kuþ olur ya da ellerin
kelebekler taþýrken düþersin tabutunun resmine
bana bakarsan aðlayabilirim içli içli
kýç þehrinde iki tepenin ardý kuru bir ýrmak
-su. kayayý yalamaktan geliyorum.
düþür incecik belinden hayatýn aðýr yorgunluðunu
baba, gücün yetiyorsa, baðýr, ’baba’, aldýðým nefes gibi, ’baba’, otur þuraya, ’baba’
gücüm yetiyor iþte þu yalnýzlýða
dýþýmdaki dünyanýn sýrrý yok, yüzüme benziyor
’baba’ de, sana benzemiyor ’baba’, sen vursan belki de acýtmazdý bu kadar, ’baba’
sevmek acý mýdýr, yakar mý insanýn baðrýný bu kadar
’baba’, tabut gülleri takýyor saçlarýma
karanfil aranýyorum, gücüm kalmýyor
gölgeni kirletiyorum, hýzlý yürümeye bak ya da þu sokaktan sola dön
karþýdan karþýya geçerken dikkat et
ileride bir simitçi olacak, güzeldir açmasý
topal, kirli sakallý bir adamcaðýz
kýzý ilk okul üçte, þarký söylemeyi seviyormuþ, ’baba, sana bir þarký söyleyeyim mi’
geç kaldýrýmýn en geniþinden yürü, dikkat et bir köpek olacak çýkmaz sokak aðzýnda
gül koklamayý sever sokak köpekleri, gül kokan ayaklarý
ayaklarýn yaðmurlu havadan nemlenmiþse, gazete kaðýdýna sar bekle az
sen de iyi biliyorsun o ayaklarý kimse benim kadar sevip de
büyütemez gitmeleri
beni sorma, benden bahsetme, beni unut demiyorum, öyle bir þey olmayacak
giderek büyüyecek kalabalýðým
az, yürüme kitaplýðýnda tozlu hýçkýrýklar arasýna dal
bir zeytin dalýndan bahsediyorum göðsünün ucu gibi bazen dimdik
artýk sýðmayacaðýný bildiðin rüyalardan
ben sana org diyeyim, an olur organým, uzvumun eksiði
seni yaratmanýn kaç bininci gecesinin hüznüdür bu bilemezsin
ben seni yaratamamýþ olmanýn bir gecesinde daha hüzünlüyüm
sen bir org olursun, basmasam toz olursun
üzerime bir yaðmurlu günün akþamý yorgan
sabaha kadar havlayan köpeklerin nasýl acý çektiðini
kurtlar saldýrýyor
saldýrýyor, anýran kurtlarýn elmasý diþi
görebilseydin kurtlarýný kalbinin
gözlerimi
diþi bir köpeðin en sarkýk memesine yapýþýp sallanan kurdun aðrýsýnda
çekiverip ellerini
adamlarýn kaldýrým taþlarý yaptýðý yolun en çamurlu olanýný seçip
gidemezsin
hayýr, hayýr bu gece de intihar yok, o metalin kokusu, taþlanmýþ, taze freezeli
hatta ilk günkü iþçi aþký cnc yavrum
kodum mu, kodum mu xyz sýfýr
yalvarmýyorum
ceketinin cebindeki bozukluklar gibi sektir beni,
bilime de teknolojiye de inat
orgunu da anýný da yorganýna da
sonra her þey geçiyor. binlerce geceden gelip, sönmüþ bir daðýn kýçýnda nefes alýp,
suya doðru koþuyorum.
istediðin yataða soyunup, ayaklarýný göðsüne rahatça gömebilirsin