Avuç içi üşümüşlüğüm

gülüþün;
dudaklarýma sýðýnan gül kurusu ayrýlýk

sen;
kandan inþaa bir ülkenin ortasýnda
daðlara sýrtý dönük...

ben;
ardýnda býraktýðýn zirvelerde
masmavi göðe üþüþen bakýþlarýmda
acýlarýndan kopan tufan

gel gitlerin aramýzda sudan duvar!

avuçlarýmda birikmiþ üsümüþlük;
geri çevirdiðin vuslat

ah! ben sana düþen karanlýk
ay vurmaz surlarýmýza artýk

þarap dilime düþen ikrar
kýzýp vicdansýzlýðýna
dolu dolu devridiðim kadehlerde
yýkamak istedikçe içimden seni

zor!

kafanfillerin ezildiði bu asra sýðmýyor yas/ým

yokluðunun tesellisi midir dividinle döktüðün
yaralý i mgelerin

eylüllün uðursuzluðunu taþýyorum
göð(s)ümde
yalýn ayak gezen hayaline küs

korkuyordum cennetinden
gelemedim...
vedayý çalýp dudaklarýma
dokunamadým yarým kalmýþ gülüþüne

öpsem;
boynu bükük asi bakýþlarýndan
hüzün asýlý kirpiklerinden
ölecektik!

uzun soluklu olmalýydý
cehennemin içimde!

hasretimin üstünü ört ateþten i mgelerinle
üþüyor sevdam!

ört üzerini yarým kalmýþlðýn
avuç içi yazgýnla sil, akýtýðým gözyaþlarýný

ey aþk,
esirgenim de baðýþlayaným da sen ol!




sude nur haylazca

17 ekim 2015
Sosyal Medyada Paylaşın: