Demiþsin ki; "bir daha, rüyasýna da varmam!"
Ben bu intizarlarý, ne yaptým da aldým yar?
El açmak eskidendi, demiþsin hiç yalvarmam;
Oysa hülyam da bile, hep yanýnda oldum yar...
Yalvarma, bir yol görün, ziyaret çalým ol sen!
Ben uzanýr koklarým, bez baðlý dalým ol sen...
Misler gibi kokan o, pespembe gülüm ol sen;
Ben düþlerimde bile, bir tek sana geldim yar...
Sen dikenli bir gonca, ben yabani bir çalý;
Benim gibi koktun mu söyle açtýn açalý?
Gözlerinden ayrýlýk, þerbetini içeli;
Ne güzel bir gün gördüm, ne de öyle güldüm yar...
Gündüz hayalimde sen, her gece rüyamda sen;
Hiç mi hatrým kalmadý, bir kerecik gel desen?
Öyle renklere girdim, ah görsen desen, desen!
Seni düþünmelerden, uykularý böldüm yar...
Ýstesem de yaþamak, þartlar hiç el vermiyor!
Ulaþmak istiyorum, yollar sana varmýyor!
Ne bet kaldý ne beniz, kimse halim sormuyor!
Sensin benim can suyum, yetiþ artýk soldum yar...
Ne güzel duruyordu baþýnda mor yemeni!
Nasýl bekledim bilsen, seviyorum demeni...
Yaktýn, kavurdun gittin, kýrmadýn hiç dümeni!
Ben seni, ilk durakta gördüðüm gün öldüm yar...
Antalya-2015/10
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.