Gördüm..
fer’yâdý kâlbini boðan kadýnlarý
gözlerinde yuvalanan inci acýlarý öptüm
hükümsüz bir ceza gibiydi
çelimsiz bir ruh
bakýmsýz
kýrýlmýþ saçlar ömrünün kederiydi
iki kelimeye bürünen tek anlamlý aþklarda gördüm
vefâ yoksunu kalp karþýlaþmalarý
sonuç sýfýr sýfýr
uzatmalar gereksizdi
yüzleri flu
katýla katýla gülen adamlar
vicdan yetmezliðinden ölen bedenlere sahipti
insan diyorlardý adýna
oysa ne çok belirgindi simâlarý
ki hepsi zebaniydi
bir kasým hüznü gibi yaklaþýyordu son
sevgi kör etmeseydi gözleri, görmekten öleceklerdi
ayaz vuracaktý kâlplerine, belliydi
mum yakýlacaktý belki ýsýnmak için
bir demli çay
olmadý orta bir kahve
ama fallar hep aceleciydi
falcý acemi
insan maskeliler çürümüþ
bazý kadýnlarsa aþýrý sevmekten ölüp bitmiþti
ki
öylesine deðil, ölesiye severdi kimileri..
yetersizdi artýk duâlar
yetersiz
ve
gereksiz...
...