Hadi... Al þimdi eline kalemi... Yaz,yaz aslanlar gibi, Dobra dobra.. Dök içinden geçenleri, Duygularýný,düþüncelerini, Hayal kýrýklýklarýný.. Hissetiklerini,beklentilerini, Anlat ne olur.. Dolambaçlý yollardan,dolanmadan Ýnce eleyip sýk dokumadan, Beni fazla yormadan..
** Bir makas elinde... Hemde göz göre göre.. Gündüzün güneþinden kýrpýpta, Yýldýz niyetine... Daðýtma... O, hiç yýldýzý olmayan gecelerine..! ** Ben... O karanlýk gecelerinde.. Iþýðýn olmak,seninle dertleþmek... Seninle gülüp,seninle, Seninle aðlamak isterim, Þiirinin her dizesinde,her hecesinde..! Ne olur... Yaz sen kendi þiirini..! Hiç farketmez,bildiðin,duyduðun Hissetiklerin kadar olsun. Yeterki senin... Senin yüreðinin sesi olsun..! ** Bu þiir; ’Benim yüreðimin aynasý’ de, Mirasýn olsun.. Senden sonra gelen nesillere..! !
Mahmut M. Özdemir. 11.10.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Mücahit Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.