Yağmur Damlaları
Rüzgârýn naðmeleriyle kararýr gök kubbe,
Bir bahar bulutu gibi çökersin gözlerime.
Çisil çisil yaðarken topraða yaðmur,
Titrek damlalar vurur kederli pencereme,
Buðulu camlarda belirir siluetin;
Ýnce ince düþerken yapraða yaðmur.
Usul usul öperken çiçeði yaðmur,
Süzülür kelebekler gibi bahçelerde.
Diriltir ölü canlarý toprak kokusu,
Mor erguvanlar benzer ireme.
Rahmeti iner ilahi kudretin,
Aðýr aðýr yaðarken kýrlara yaðmur.
Ýplik iplik akarken beldeme yaðmur,
Bir musiki ritmi, bir nefes zikir,
Kardeþlik türküsü dolanýr dilime;
Ne is kalýr, ne pas kalýr, ne de kir,
Temizlenir günahlar, izi kalmaz zilletin.
Ýpil ipil yýkarken þehrimi yaðmur.
Hece hece demlerken gecemi yaðmur,
Kýrbaçlar ruhumu, uykular haram;
Bir sýzý saplanýr yüreðime anlarým,
Uzaklarda bir y/aslý aðlar Kerem’e.
Tüter mýsralarda firaktaki halvetin,
Gece gece damlarken heceme yaðmur.
Islak ýslak deðerken tenime yaðmur,
Her katresinde açýlýr gizli yaram;
Beyaz bir laleye kan damlar.
Hiç duymayacaksýn pençesinde hasretin,
Sýrýlsýklam bir þairin vuslat iniltisini.
Nereden bileceksin, ey gözleri mahmur!
Damla damla yakarken sinemi yaðmur…
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.